วัดท่าบันไดแก้ว

     พระพุทธรูปหลวงพ่อขาว เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นปางสมาธิ หน้าตักกว้าง 39 นิ้ว สูง 90 นิ้ว ไม่ปรากฏตํานานที่แน่ชัด แต่มีผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่า หลวงพ่อขาวเป็นพระพุทธรูปที่มีผู้นํามาไว้ที่วัดตั้งแต่สร้างวัดเมื่อ พ.ศ. 2474 เพื่อกราบสักการะบูชาและกล่าวกันว่าหัวใจของหลวงพ่อขาวนั้นบรรจุไว้ด้วยพระบรมสารีริกธาตุ (แต่ไม่ทราบว่าส่วนใด)

ต่อมาชาวบ้านได้สร้างศาลาการเปรียญหลังใหญ่ขึ้นแต่หลวงพ่อขาวเป็นองค์เล็ก ๆจึงได้จําลองหลวงพ่อขาวให้เป็นองค์ใหญ่เหมาะสมกับศาลาการเปรียญ โดยคุณครูยุทธ์ ไม่ทราบนามสกุล ซึ่งเป็นครูสอนที่โรงเรียนบ้านเวียงเดิมในขณะนั้น (ทองจันทร์ เทพ สาย, สัมภาษณ์, 4 พฤศจิกายน 2562) เป็นช่างปั้นพระพุทธรูปจําลองหลวงพ่อขาว แต่ส่วนโมลีทางช่างได้พัฒนาเอาแบบสุโขทัยมาปั้นใส่ (ไม่เหมือนหลวงพ่อขาว) ด้วยช่างเชื่อว่า การสร้างพระพุทธรูปในยุคนั้นต้องคํานึงถึงวัฒนธรรมไทยในขณะนั้น เพื่อให้ถูกเพ่งเล็งว่าเป็นผู้ทําให้เกิดการแตกแยกทางวัฒนธรรม – ขณะเดียวกันก็สร้างพระพุทธรูปหลวงพ่อจําลององค์เล็กองค์หนึ่ง หน้าตักกว้าง 2 คืบ สูง 30 นิ้ว เพื่อนําไว้ในกุฏิเจ้าอาวาสได้กราบไหว้สักการะบูชา

     ซึ่งวัดท่าบันได เป็นที่ประดิษฐาน "หลวงพ่อขาว" มีอายุประมาณ 50-60 ปีเป็นที่เคารพสักการะของคนในหมู่บ้าน เมื่อชาวบ้านสร้างวัดใหม่ ศาลาหลวงพ่อขาวแต่ก่อนศาลาเก่าๆ เป็นศาลาโล่งมีฝา เป็นศาลาติดกำแพง เขาสร้างศาลา แล้วจึงสร้างพระพุทธรูปหลวงพ่อขาวขึ้นมาเพื่อให้เป็นที่เคารพบูชาของคนในหมู่บ้าน และทาสีขาวเพราะเป็นอิฐเป็นปูนสร้างเป็นองค์ ก็เลยเรียกหลวงพ่อขาว เอาไว้กราบไหว้หลวงพ่อขาวชาวบ้านช่วยกันสร้างที่หัวใจพระเจ้า ชาวบ้านที่มีความศรัทธาก็จะนำเข็ม แผ่นทอง สิ่งของมีค่าต่าง ๆ มาช่วยสร้างและบรรจุไว้ในหัวใจพระเจ้า และคนที่บ้านชื่อครูยุทธ์ (ไม่ทราบนามสกุล) เป็นผู้มาสร้าง